maandag 29 juni 2009

Briefkaarten

In de tijd dat er nog geen computers waren speelden schakers met briefkaarten. Correspondentieschaak, heet dat en daarin zijn nog steeds competities en wereldkampioenschappen.

Laatst kreeg ik zomaar van iemand een pakketje met 69 kaarten. De meeste kaarten hadden een poststempel van wel honderd jaar geleden. Er zaten ook wat kaarten bij van onze enige wereldkampioen schaken Max Euwe. Hier heb ik er een van 1911 uit Inssbruck, dat ligt in Oostenrijk, en die beantwoordt de zet 58.c4-c5 met Th4-h3+. Op de voorkant ligt een mooi dorpje tegen een bergwand aan.

Correspondentiepartijen duurden vroeger soms langer dan drie jaar, omdat de Post nog niet zo goed werkte. Als je een vriendje of vriendinnetje hebt in een andere stad, dan is het leuk om een schaakpartij te spelen met briefkaarten. Dan kun je ook over iets anders schrijven. Je krijgt zomaar iedere keer een leuk kadootje!

zondag 21 juni 2009

Simultaan

Een groot sportcentrum in het plaatsje Driebergen bestond 25 jaar en daarom gaven ze een feest.

Overal zag je mensen die les kregen in tennis, beachvolleybal, basketbal, voetbal maar ook dansen en fitness.Ik gaf een simultaan, midden op het grote complex, precies naast de discohoek. Dat was wel gezellig en ik probeerde een beetje op de maat van de muziek te zetten. Simultaan betekent ‘gelijktijdig’, en dan speelt 1 goede speler tegen 10, 20 of 30 tegenstanders. Die mogen blijven zitten en de simultaangever loopt rondjes langs de borden.

Dat is altijd spectaculair voor mensen die wel een beetje kunnen schaken maar nog niet zo goed. “Hoe onthoud je nou al die partijen?” vragen ze dan. Dat is moeilijk uit te leggen. Het mooie was dat bij het schaken een blinde man meedeed en ook een man zonder armen. Die had zijn eigen spel meegenomen, met beugels aan de stukken die hij met de mond verzette. De organisator vond het fantastisch dat op zijn sportfeest dankzij de schaaksport iedereen kon meedoen.

zondag 7 juni 2009

Karavaanfeest

We hebben de eerste serie lessen gegeven en daarom was er feest. We vierden het op de Boekmanschool en we mochten van alle lokalen gebruik maken. In de sporthal moesten de kinderen hard heen en weer rennen tussen de stukken aan de ene kant en een groot leeg bord aan de andere kant. Je mocht maar 1 stuk per keer meenemen en er stonden hindernissen onderweg. De kampioenen hadden het hele spel opgezet in 2 minuut en 19 seconden!

In een andere zaal konden de kinderen tekeningen maken, daar zaten hele mooie bij. Weer ergens anders kon je schaken met een dobbelsteen, en als je dan een bepaald nummer gooide MOEST je met een bepaald stuk spelen. Dat was wel gek. Je kon ook woorden maken door met de koning over het bord te lopen en je kon ook weggeefschaak spelen. Dan is slaan verplicht en wint degene die het eerst al zijn stukken kwijt is.

In weer een andere zaal stonden computers en werden leuke opgaven gegeven. Dan kon je ook nog kiezen voor de filmzaal waar een mix van schaakflimpjes (onder ander uit de film Lang Leve de Koningin) werd gedraaid. Ergens tussendoor, op een open plek waar iedereen voorbij kwam zat ik met een schaakbord en een klok en mocht iedereen het proberen met 5 minuten voor de partij en ik kreeg er 2. Dat was soms heel snel schuiven. Al met al een leuk feest.

Iedereen ging met een KARAVAAN-T-shirt naar huis en een CD-Rom met schaaklessen. In november gaan we weer een feestje vieren!

Zie www.schaakkaravaan.nl voor een uitgebreider verslag en foto’s.