Feestje bij Jan

Van de week was ik op een feestje bij Jan Timman. Nou ken ik Jan al langer dan 40 jaar. Toen hij zestien was werd hij jeugdkampioen van Nederland en toen ik zeventien werd, was ik de volgende jeugdkampioen. Later speelden we samen in vele toernooien, in Nederland maar ook in verre en vreemde landen en steden. Amerika, Rusland, IJsland, Spanje, Noorwegen, Bulgarije, Joegoslavië, Oost en West-Duitsland (daar liep toen nog een muur dwars door Berlijn) en nog zo veel andere landen.

We zijn ouder geworden maar de schaaksport is altijd bij ons gebleven. Op zijn feestje bekeken we nog een mooie partij, die op dat moment gespeeld werd in Sofia (de hoofdstad van Bulgarije). Er waren meer schakers en we zaten middenin de kamer en analyseerden op een veel gebruikt schaakbord de partij vanaf de computer. Je kon zien dat de niet-schakers het jammer vonden dat ze niet mee konden doen. Hadden ze maar op school moeten leren schaken!

Hans Böhm, ambassadeur Schaakkaravaan

Heb je een vraag voor mij of over de Schaakkaravaan? Stuur een mail naar euwemec@xs4all.nl

Iedereen kan schaken!

Ik leerde schaken van mijn ouders. Die waren niet zo goed maar ze hadden een apart soort plezier als ze speelden. Dan deed mijn vader na lang nadenken een zet en keek mijn moeder een beetje van onderen aan. Dan gaf hij mij soms een knipoog en stak een sigaar op. Ik vond dat spannend allemaal en kon zo op mijn vijfde jaar meespelen. Mijn moeder is nu 91 jaar en ze schaakt nog steeds, met de jonge buurman van 87. Die ziet niet meer zo goed en daarom zet hij de stukken niet netjes op de velden. “Waar staat die nou”? vraagt m’n moeder dan en samen zetten ze de stukken recht. Het mooie van schaken is dat het niet uitmaakt of je sterk of zwak bent; mooi of lelijk; oud of jong; rijk of arm; slim of minder slim; directeur of krantenbezorger; wit, zwart, geel of rood: als je eenmaal gaat spelen is iedereen gelijk.

Hans Böhm, ambassadeur Schaakkaravaan

Schaakkaravaan geopend!

Wat was dat een goed begin van De Schaakkaravaan! Ik kwam de hoek om lopen en daar stond een prachtige schaakbakfiets, in zwart/wit en helemaal opgevuld met schaakstukken en ballonnen.

Toen moest ik het plein oprijden van de Boekmanschool (dat was niet makkelijk want er zit geen rem op een bakfiets) en daar stonden allemaal vrolijke kinderen met een papieren paard op het hoofd. En ze konden al schaken want ze kenden alle stukken.

Met de wethouder van Sport van Amsterdam, Carolien Gehrels, zijn we naar het schaakleslokaal gegaan. Dat was mooi aangekleed en de kinderen kregen nog snel een lesje en toen leerden ze stukken slaan met snoepjes. Dat is lekker slaan!

Er waren wel zeven fotografen aanwezig en die wilden alle kinderen op de foto hebben. Het is jammer dat we niet bij iedere schaakschool zo'n feestelijk begin kunnen hebben. Maar alle kinderen die meedoen met De Karavaan zie ik later dit jaar nog wel. Want met de schaaksport kun je vele leuke dingen doen.

Als je wilt reageren, stuur me dan een mailtje, ik antwoord iedereen. Tot ziens.

Heb je een vraag voor mij of over de Schaakkaravaan? Stuur een mail naar mailto:euwemec@xs4all.nl?subject=de%20Schaakkaravaan

Hans Böhm, ambassadeur van de Schaakkaravaan